Burze

Często, zanim pojawią się pierwsze krople deszczu, psy swoim zachowaniem zdradzają, że nadchodzi nawałnica. Dowiedz się jak pomóc psu przetrwać sezon burzowy.

Joanna Hajdyła-Jarosz

Od późnej wiosny, aż do jesieni towarzyszą nam burze. Niektóre psy nie reagują wcale, inne potwornie się denerwują. Często, zanim pojawią się pierwsze krople deszczu, psy swoim zachowaniem zdradzają, że nadchodzi nawałnica. Możemy wówczas u niektórych psów zaobserwować wzmagający się niepokój, poprzez niespokojne dreptanie, nasłuchiwanie, dyszenie, szukanie kryjówki, aż po drgawki i ślinotok w panice.

- Brak wczesnej stymulacji i odwrażliwiania na bodźce środowiskowe. Dzieje się tak wówczas, gdy szczenię w pierwszych, wrażliwych na bodźce miesiącach życia jest pozbawione do nich dostępu. Wówczas w dojrzałym życiu reaguje lękiem i próbą ucieczki przed nieznanym.
- Stres wynikający z traumatycznych przeżyć. Może mieć miejsce, gdy pies pierwszy raz stykając się z burzą wyeksponowany jest na zbyt silne działanie bodźca, np. burza z piorunami podczas spaceru w parku. Wtedy zamiast stopniowego przyzwyczajania, może dojść do gwałtownego uwrażliwienia.
- Nadwrażliwość słuchowa. Pies może mieć do niej predyspozycję poprzez dziedziczenie. Dotyczy ona również dużej liczby psów, szczególnie tych mieszkających w miastach, gdzie kontakt z nadmierną ilością hałasu intensyfikuje ich reakcje, dochodzi do przestymulowania i braku możliwości odreagowania. Psy z nadwrażliwością słuchową częściej mają skłonność do fobii dźwiękowej.
- Uwrażliwienie z biegiem lat. Może się tak stać, gdy psy żyją w grupie, w której któryś z psów cierpi z powodu wyładowań atmosferycznych, czy też fajerwerków w okresie zimowym. Napięta atmosfera, zachowania pełne stresu i strachu mogą udzielać się pozostałym członkom psiej rodziny. Nie zawsze, ale czasem ma to miejsce. Również u psich seniorów, mimo słabnących zmysłów, może pojawić się taka nadwrażliwość.
- Przygotowanie domu/mieszkania. Dobrze jest ograniczyć dostęp wizualny i słuchowy, czyli zamknąć okna i zasłonić je.
- Jeśli pies lubi kryjówki i ich szuka, pozwólmy mu schować się tam, gdzie czuje się bezpiecznie. Psy często wybierają miejsca na kafelkach lub w wannie. Dzieje się tak, gdy pies szuka uziemienia, by nie elektryzować się. Są dostępne maty antyelektrostatyczne, które można rozłożyć psu w wybranej przez niego kryjówce. Pamiętajmy, że burza jest złożonym zjawiskiem meteorologicznym, podczas którego dochodzi do licznych wyładowań, zmienia się temperatura, ciśnienie i wilgotność powietrza. Psie zmysły są bardziej wrażliwe na te doznania, dlatego psy wcześniej niż my (bez sprawdzania prognozy w tv) wiedzą, co wkrótce nadejdzie. Sami, mimo gorszego węchu też znamy tzw. „zapach po burzy”, za który odpowiedzialny jest ozon, powstający w wyniku połączenia z rozszczepionych ładunkiem elektrycznym cząstek tlenu.
- Głośna, rytmiczna, ale nie uciążliwa muzyka może być skutecznym zagłuszaczem i elementem rozpraszającym koncentrację na hukach. Pamiętajmy, że wszystkie pomysły mające na celu obniżenie poziomu stresu u psa wprowadzamy zawsze wcześniej, w różnych kontekstach i wielokrotnie, by dźwięk włączanej muzyki nie był kojarzony wyłącznie z burzą.
- Wsparcie opiekuna może być nieocenioną pomocą pod warunkiem, że nie dodajemy własnego ładunku emocjonalnego, gdyż zamiast tonizowania uzyskamy uwrażliwienie. Często sama obecność opiekuna dodaje psu otuchy, a widząc go opanowanego, łatwiej się wyciszają.
- Wielu psom pomagają kamizelki przeciwlękowe lub owijki TTouch, działające poprzez ucisk na zasadzie akupresury na układ przywspółczulny, obniżając napięcie w mięśniach, jak podczas masażu.
- W przypadku umiarkowanego niepokoju warto w sezonie burzowym pomagać psom przez podawanie suplementu Aptus Relax. Składniki kęsów mają działanie uspokajające i przeciw stresowe. Wspierają spokojne, zrównoważone zachowanie i procesy uczenia. Jest to szczególnie ważne u młodych psów, by nie dopuścić do rozwinięcia się fobii dźwiękowej.
- Jeśli już mamy psa cierpiącego z powodu fobii dźwiękowej, wówczas należy skorzystać z pomocy specjalisty i zarówno wdrożyć program behawioralny, jak i farmakologiczny, by poprawić jakość życia psa i zmniejszyć cierpienie. W Polsce, w lecznicach weterynaryjnych dostępny jest żel o szybkim działaniu, do stosowania w jamie ustnej dla psa, zawierający deksmedetomidynę lub inny preprarat w postaci roztworu doustnego, zawierający tasypimidynę. Można je bezpiecznie stosować w celu łagodzenia silnego niepokoju i strachu u psów, wywołanego przez hałas, np. grzmoty piorunów. Nie działają sedacyjnie, nie powodują wiotczenia mięśni. Lekarz weterynarii poda go w lecznicy lub poinstruuje jak zaaplikować preparaty w domu. W przypadku fobii konieczne jest zastosowanie farmakoterapii, by zwiększyć skuteczność terapii behawioralnej, ale przede wszystkich zadbać o dobrostan psa.
Zawsze warto poświęcić czas na przyzwyczajanie swoich psów do burz, które prędzej czy później pojawią się w naszej szerokości geograficznej. Zatem ćwiczenia będą dotyczyły odwrażliwiania, by bodziec (burza) stał się obojętny, a przynajmniej nie uciążliwy.
- Włączamy psu dostępne w sieci nagrania burzy. Zawsze stopniujemy głośność, rozpoczynając od najcichszej do coraz głośniejszej, pamiętając, że możemy przejść do kolejnego etapy, gdy pies nie reaguje niepokojem.
- O wiele skuteczniej i bezpiecznie przekierować psią uwagę na zabawę niż na jedzenie – w tym przypadku. Chcemy dać psu wybór udziału w spokojnych zabawach, gdy w tle pojawiają się błyski czy oddalone o wiele kilometrów huki. Widzimy wówczas jego zachowanie, emocje; czy boi się, czy jest w stanie skupić się na igraszkach. Budujemy wówczas odwrotne (pozytywne) skojarzenie z burzą.
- Smakołyki podawane w formie past w zabawkach do lizania, czy też do szukania w matach węchowych warto zaoferować już po burzy. By pies świadomie i z uczuciem relaksu skupiał się na jedzeniu, a nie w strachu kompulsywnie opróżniał zawartość zabawek.